„Supersam + 1” to cykl wystąpień mistrzowskich. Projekt koncentruje się głównie wokół muzyki, ale przewiduje też udział innych form wyrazu, takich jak: performance, multimedia, monodram. Podczas „Supersam + 1” prezentowani są uznani artyści polscy i zagraniczni nastawieni na działania autorskie, eksperymentalne i innowacyjne.
„SUPER” w tytule oznacza, że program budowany będzie w oparciu o artystów uznanych – mistrzów.
„SAM” mówi oczywiście o występie solowym, ale i o twórczym osamotnieniu. „+ 1” w tytule oznacza, że każdy wieczór uwieńczony jest występem w duecie. W większości przypadków artyści spotykają się na scenie po raz pierwszy.
Pomysłodawcą nazwy „Supersam” w odniesieniu do koncertów solowych jest klarnecista Jerzy Mazzoll, który zorganizował serię koncertów w gdańskim klubie „Plama”, gdzie wcześniej mieścił się osiedlowy, samoobsługowy sklep spożywczy, w latach 80-90 nazywany „supersam”.
Następnie w 2013 projekt pod nazwą „Supersam” zrealizowany został w bydgoskim „Mózgu”. W 2015, podczas warszawskiej części 11th Mózg Festival, częścią programu była seria wystąpień solowych. Program był ułożony tak, że na każdy wieczór zaplanowane było 2 koncerty solowe.
Wtedy pojawiła się idea łączenia w duet artystów, którzy nigdy wcześniej ze sobą nie występowali. Dla wielu z nich spotkanie na scenie było także pierwszym spotkaniem w życiu.
W roku 2016 odbyła się pierwsza edycja projektu, pod nazwą „Supersam + 1” podczas której zaprezentowano 16 artystów. Kolejne 3 edycje realizowane będą w latach 2017-2019.
Każdy z wieczorów to występ jednego artysty z zagranicy i jednego artysty polskiego.
Wszyscy artyści zapraszani są do przedstawienia dzieł premierowych, nigdy wcześniej nie wykonywanych. Idea duetów sama w sobie jest premierowa, gdyż artyści którzy występować będą ze sobą zrobią to po raz pierwszy, budując najnowsze z możliwych dzieło.
Dodatkową częścią projektu jest rejestracja wideo wszystkich działań oraz produkcja filmów dokumentalnych przybliżających postaci artystów.
Sławek Janicki
kurator projektu
urodzona w 1979 roku, jest pianistką, kompozytorką i performerką mieszkającą w Berlinie. W ciągu ostatnich 20 lat wypracowała swój sposób wyrazu, który wykorzystuje zarówno wnętrze jak i zewnętrzne elementy fortepianu oraz amplifikację, preparacje i obiekty, które stają się przedłużeniem instrumentu. Mayas bada teksturalne i linearne kolaże dźwiękowe. Rozwinęła zestaw technik, które czerpią z historii wyrazu opartego na preparowanym fortepianie i grze na jego wewnętrznych elementach. Poza pianinem, Mayas gra również na klawinecie i pianecie, elektrycznym pianinie z lat 60-ch ze strunami i metalowymi kurantami. Dzięki tym instrumentom artystka zgłębia noise i bardziej ekspresywny materiał muzyczny i poszerza paletę dźwięków dzięki innym technikom i urządzeniom. Mayas robi studia doktoranckie na Uniwersytecie w Goteborgu w Szwecji, a jej praca bada brzmienie i techniki instrumentalne w obrębie wykonywania muzyki improwizowanej. Od 2019 roku wykłada na Uniwersytecie Nauk stosowanych i Sztuki w Lucernie. Mayas występuje solo na całym świecie i we współpracy w dużą ilością muzyków i kompozytorów. Projektu, w których obecnie bierze udział to Spill, duet z Tonym Buckiem, duet z Christine Abdelnour (saksofon) i Splitter Orchester Berlin. Koncertowała w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii, Meksyku i Libanie. Współpracowała z wieloma wiodącymi postaciami ze sceny muzyki improwizowanej oraz kompozytorami takimi jak John Butcher, George Lewis, Andy Moor, Eddie Prévost, Phill Niblock, Zeena Parkins, Fred Frith, Hamid Drake, Joelle Leandre, Paul Lovens, Ikue Mori, Ken Vandermark, Nic Collins, Andrea Neumann i Axel Dörner. Występowała na takich festiwalach i wystawach jak Maerz Musik (2012, 2015), Documenta (2012), the Berlin Biennale (2014) czy Huddersfield Contemporary Music Festival (2015). W 2016 roku odbyła rezydencję w Villa Aurora w Los Angeles, w roku 2017 i 2019 w Montalvo Arts Centre. Ponadto, jest kuratorem koncertów w Berlinie, a niedawno w ramach festiwalu Music Unlimited w Wels w Australii. Produkuje utwory radiowe dla ABC Australia i Deutschlandradio Kultur. Do tej pory wydała ponad 30 albumów.
to polski saksofonista, kompozytor zamieszkały w Kopenahadze i związany z tamtejszą sceną muzyki poszukującej. Absolwent Rhythmic Music Conservatory w Kopenhadze. Jędrzej łączy dzikość i surowość improwizacyjnych eksploracji z melodyjnością i harmonią. Znany z jego autorskiego projektu LOVE, tria The Love And Beauty Seekers, HUM, Downhill Cosmos Tigers, Pimpono Ensemble, Franciszek Pospieszalski Sextet, Jessen/Łagodziński/Friis-Nielsen/Bøje, Sprzedam. W 2015 roku zagrał w Kopenhadze 4 godzinny koncert improwizowany na saksofon. W 2016 roku współzałożył niezależne wydawnictwo płytowe Love & Beauty Music. Jako aktor i muzyk współtworzy awangardowy projekt multidyscyplinarny Troubadours 21.
(1956) to amerykański pianista i kompozytor. Od 1985 roku mieszka w Niemczech. Urodził się w Allentown w stanie Pensylwania. W wieku 13 lat rozpoczął naukę gry na pianinie i otrzymywał prywatne lekcje od Vincenza Ruzicki. Następnie kontynuował naukę na słynnym Oberlin Conservatory of Music w stanie Ohio. W 1985 roku wyjechał do Niemiec i studiował na Carl von Ossietzky University w Odlenburgu, gdzie wykładał w latach 1988-1989. W tym miejscu rozpoczęła się jego kariera jako profesjonalnego muzyka. Początkowo komponował mniejsze utwory na pianino, potem utwory muzyki kameralnej, balet, muzykę filmową, opery, oratoria i większe utwory orkiestrowe. Po czasie spędzonym w Oldenburgu, mieszkał w Neuhäusel niedaleko Koblenz. W 2006 roku przeprowadził się do Paryża jednak niedługo później wrócił do Niemiec i od tamtej pory mieszka w południowym Palatynacie. Od 1985 roku nieprzerwanie koncertował jako pianista w klubach, teatrach i salach koncertowych na całym świecie. Pojawił się w większości krajów Europy, w Rosji, na Ukranie, w Kanadzie, Afryce Północnej, Australii i Indonezji. Występował zarówno solo, jak i z innymi muzykami takimi jak Dhafir Youssef, Zoltan Lantos, Luca Ciarla, Ramesh Shotham, Pascal Gully, Erwin Ditzner czy Leszek Możdżer. Regularnie występuje w duecie z Erwinem Ditznerem i jest liderem kwartetu Four Free. Występuje głównie jako solista grając na pianinie swoje kompozycje, które czerpią z muzyki klasycznej i improwizacji jazzowej.
to kontrabasista pochodzący z muzycznej rodziny. W 2018 roku ukończył studia magisterskie na Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu. Licencjat duńskiego Rhythmic Music Conservatory. Absolwent PSM II st. im. Józefa Elsnera w Warszawie. Uczęszczał również do szkoły muzycznej z Wydziałem Jazzu na ul. Bednarskiej. Jest muzykiem i kompozytorem czynnie działającym w wielu międzynarodowych jak i lokalnych zespołach jako sideman, a także lider kilku swoich projektów. W 2017 r. wydał autorską debiutancką płytę „1st level” ze swoim zespołem Franciszek Pospieszalski Sextet, a w 2019 r. płytę „Accumulated Thoughts” ze swoim trio. Na konkursie Jazz Juniors wraz z zespołem Franciszek Pospieszalski Trio został wyróżniony nagrodą w postaci trasy koncertowej w Azji, również otrzymując nagrodę indywidualną Złoty Kontrabas im. Andrzeja Cudzicha.
to kompozytor i muzyk działający na pograniczu muzyki akademickiej (opery, utwory na orkiestrę i zespoły kameralne), eksperymentalnej muzyki elektronicznej oraz noise'u. W swojej twórczości wykorzystuje głównie komputer, służący mu jako narzędzie myśli i kompozycji oraz tradycyjne instrumenty poddawane przetworzeniu i preparacjom tworząc analogowo-cyfrowe hybrydy dźwiękowe. Realizuje także projekty interdyscyplinarne z pogranicza performensu i tańca współczesnego. Toeplitz współpracował z wieloma instytucjami (GRM, IRCAM, Radio-France, GMEM, GRAME, ZKM), muzykami (Eliane Radigue, Zbigniew Karkowski, Phil Niblock, Dror Feiler, Tetsuo Furudate, Francisco Lopez, Z'EV, Art Zoyd, Ensemble Phenix) i tancerzami (Myriam Gourfink). Jest laureatem licznych nagród i odznaczeń (m.in. Villa Medicis Hors-les-Murs w Nowym Yorku, Villa Kujoyama w Japonii, DAAD w Berlinie, nagroda Giga Hertz ZKM, Karsluhe, Institut Français w Polsce itd.). Jego dyskografia obejmuje ponad pięćdziesiąt różnych tytułów.
ur. 6 lutego 1989 w Bydgoszczy. Aktualnie zamieszkały w Sokołowsku. Wyrastający ze środowiska artystycznego zgromadzonego wokół słynnego klubu MÓZG. W ciągu ostatnich 15 lat zagrał setki koncertów, na których występował m.in. z takimi artystami jak Jerzy Mazzoll, Sławek Janicki, Roscoe Mitchell, Tomasz Sroczyński, Toshinori Kondo, Peter Brotzmann, Kris Wanders czy Fred Frith. Aktualnie zajmuje się pracą w zespołach Malediwy z Markiem Pospieszalskim, Kondensator Przepływu z Bartłomiejem Chmarą i Martyną Chojnacką, Wojtek Mazolewski Quintet oraz w nowopowstałych duetach z kompozytorką Teoniki Rożynek czy belgijskim producentem Obsequies. Oprócz gry na instrumentach, tworzy także muzykę teatralną współpracując z Maciejem Podstawnym, Pawłem Łysakiem, Arturem Pałygą czy Grzegorzem Jaremko. Zaznaczył również swoją obecność na scenie hip hopowej produkując płytę HORE, legendarnego rapera VIENIA. Dodatkowo, współzałożyciel MÓZG FOUNDATION, współpracuje przy organizacji projektów kulturalnych w Bydgoszczy i Warszawie. Od roku 2020 prowadzi również swoją autorską audycję ”WARSTWY” dla Radia Kapitał.
(1984) to niemiecki awangardowy muzyk, perkusista i kompozytor. W 2019 roku wydał i wykonał swój projekt pt. „open form society” podczas Donaueschingen Musiktage i Berliner Jazzfest. W 2018 roku założył swoja wytwórnie PLAIST, która wydała już cztery płyty. W 2017 roku Christian otrzymał nagrodę SWR Jazzpreis. W 2016 roku Christian odbył ośmiomiesięczną rezydencję w Bazylei w Marktgräfle Hof dzięki Fundacji Stiftung Bartels. Tego samego roku niemiecka stacja telewizyjna 3SAT wyemitowała film dokumentalny o Christianie pt. „Gegen den Beat” w reżyserii Jana Bäumera. W 2014 roku Lilinger założył kwartet Amok Amor z Peterem Evansem na trąbce, Wanją Slavinem na saksofonie i Petterem Eldhem na basie. W 2015 roku zespół wydał debiutancki album o takim samym tytule jak nazwa zespołu w wytwórni Boomslang, a w 2017 roku płytę „Know Not What We Do” nakładem szwajcarskiej wytwórni INTAKT. Między 2012 a 2013 rokiem Christian zasiadał w zarządzie Związku Niemieckich Muzyków Jazzowych (Union Deutscher Jazzmusiker) i otrzymał stypendium na stworzenie kompozycji od władz Berlina. W 2008 Christian założył zespół Grund, dzięki czemu zyskał możliwość wykonywania swoich własnych kompozycji. Do tej pory wydane zostały trzy albumy, dwa w wytwórni Clean Feed (First Reason w 2009, Second Reason w 2012) oraz jeden w wytwórni Pirouet (GROUND w 2015). 19 stycznia 2018 roku Christian wydał album C O R w swojej wytwórni PLAIST. Od 2004 roku jest stałym członkiem EUPHORUM_freakestra czyli zespołu projektowego, którego skład zmienia się co roku. Od 2002 roku Christian współpracuje z Philippem Gropperem i Ronnym Graupem w zespole Hyperactive Kid. Między 2001 a 2003 rokiem Christian Lilinger był aktywnym członkiem BUJAZZO (Niemiecka Federalna Jazzowa Orkiestra Młodzieżowa), której dyrygentem był Peter Herbholzheimer. W 2000 roku, gdy miał jedynie szesnaście lat, Christian został przyjęty do prestiżowej Hochschule für Musik Carl Maria von Weber w Dreźnie. Do 2004 roku Christian uczył się u Güntera Baby Sommera i Michaela Grienera. W 2000 roku otrzymał nagrodę Internationalen Improvisationswettbewerb Leipzig. Do tej pory Christan wsytąpił na ponad 80 nagraniach.
to muzyk i performer. Grywa solo, w zespole you.Guru, Innercity Ensemble, 5G oraz w przeróżnych efemerycznych projektach muzycznych. Kiedyś współtworzył zespoły Something Like Elvis i Potty Umbrella. Porusza się w obszarach szeroko pojętej muzyki gitarowej, okraszonej dużą dawką eksperymentu, elektroniki, ambientu, improwizacji, z charakterystyczną nutą słowiańskiej melodyki. Ma na swoim koncie cztery płyty solowe: “Take away” (2012), “Before the angels play their trumpets” (2013), “If it’s not real” (2015), “Iconic Rapture” (2017).
